Noć kada je Rahela Ferari odigrala ulogu života i u dva minuta potpuno osijedila

Tih prvih dana Drugog svjetskog rata u Jugoslaviji Rahela Ferari zapravo još uvijek nije ni postojala. Postojala je Bela Rohel Frajnd, Jevrejka rođena u Zemunu koja je iza sebe već imala zavidnu glumačku karijeru glumice u Srpskom narodnom pozorištu u Novom Sadu i Umjetničkom pozorištu u Beogradu.

Odmah po okupaciji Beograda bilo je jasno da Bela neće moći da nastavi da nastupa. Uskoro je pak postalo očigledno da će, ako želi da preživi, morati da se sakrije. Kao Jevrejka koja je odbila da nosi žutu traku oko ruke, to bjekstvo moralo je da se dogodi što prije.

I tako je glumica počela da se skriva po podrumima i tavanima na periferiji Beograda kod poznanika, prijatelja prijatelja i bilo koga ko je bio voljan da je primi, nekad i u zamjenu za novac. A onda se jedne noći umalo sve srušilo! Na vrata kuće u Žarkovu u kojoj je Bela živjela predstavljajući se kao vojvođanska glumica Ruža, zakucao je Gestapo.

Iako je već mjesecima bila u bjekstvu, Bela se u tom trenutku paralizovala od straha. Ruke i noge kao da više nisu bile njene, stalaja je ukočena dok su skromnom kućom odjekivali povici i udarci sa ulaznih vrata. Trebalo joj je minut-dva da dođe k sebi. Znajući da nema šanse da pobjegne, Bela je prišla vratima i otvorila ih kako bi se suočila sa sudbinom. A onda je stigla neočekivana pomoć!

Prije nego što su Gestapovci stigli bilo šta da kažu odnekud se stvorila komšinica Smiljka – jedina žena u kraju koja je znala Belin pravi identitet. “Ružo, kaži dragička, dobila si poziv iz pozorišta u Pančevu. Primili su te”, povikala je bacivši se Beli u zagrljaj.

Shvativši diverziju Bela je zaigrala ulogu svog života! Počela je da grli agente, smije se i galami, pozivajući ih da uđu u kuću kako bi ih poslužila rakijom.

“Donijeli ste mi sreću. Častiću vas zbog ovog angažmana”, rekla je zbunjenim Gestapovcima.

U opštem metežu oni zaboravljaju da je legitimišu, a Bela odlazi kod Smiljke kako bi “ugovorila svoj angažman”. Kada se sljedeći put pogledala u ogledalu pogled joj je uzvratila nepoznata žena… U samo minut-dva tokom tog strašnog susreta njena tamno smeđa gusta kosa postala je bijela. Osijedjela je od straha i stresa.

Već sjutradan Bela je napustila Žarkovo i otišla na jedan tavan na Cvetkovoj pijaci gdje je vrijeme provodila sa još jednom velikom glumicom – Kapitalinom Erić. Tu su i dočekale oslobođenje 1944. godine.

Bela Rohel Frajnd bila je jedini član svoje porodice kojoj je to pošlo za rukom.

Nakon rata Bela se vratila glumi. Sedamdesetih godina prošlog vijeka uzela je umjetničko ime Rahela Ferari po kome će je i upamtiti generacije obožavaoca širom Jugoslavije. O njenom životu, naročito tokom Drugog svjetskog rata, napravljena je predstava “Rahelina kutija”.

Izvor: CdM