Otvaranje Aladža džamije
Nakon 470 godina od prvobitne izgradnje i nešto više od četvrt stoljeća od njenom potpunog uništenja, u Foči se danas svečano otvora iznova sagrađena džamija Aladža, koja je bila kulturno-historijski spomenik Bosne i Hercegovine, simbol Foče i remek-djelo islamske arhitekture osmanskog perioda, piše AA.
Aladža, Šarena džamija ili džamija Hasana Nezira podignuta je 1549. godine i prva je džamija u Bosni i Hercegovini izgrađena u klasičnom osmanskom stilu. Gradio ju je bliski saradnik Mimara Sinana i ono što predstavlja jednu od njenih najvećih vrijednosti jeste to što su sve kasnije džamije građene oslanjajući se na ideju Aladža džamije.
Aladža je uvrštena u kulturnu baštinu Bosne i Hercegovine i na listu spomenika svjetske baštine UNESCO-a.
Nakon što je skoro pet stoljeća krasila Foču, 2. augusta 1992. godine minirana je Aladža, a fragmenti preostali iza eksplozije razbacani su po različitim lokacijama oko grada, neki djelovi su zatrpani zemljom na gradskim smetlištima.
Grad koji ih je imao 32 ostao bez ijedne džamije
Prema raspoloživim podacima, do 18. stoljeća na području koje danas obuhvata Medžlis Islamske zajednice Foča sagrađeno je sedamnaest džamija, devet džamija sa zidanom munarom i osam džamija sa drvenom munarom, zatim dvije medrese, nekoliko mesdžida i trubeta, te sahat kula.
Do početka Drugog svjetskog rata, na području MIZ Foča postojale su 32 džamije, od čega 17 u samoj gradskoj jezgri Foče. Četnici su tokom Drugog svjetskog rata zapalili 21 džamiju, preostalih 11 džamija kraj rata dočekale su u potpuno devastiranom stanju, a kasnije su obnovljene.
Osim Aladže, koja će biti otvorena danas, obnovljene su još dvije fočanske džamije: Atik Ali-pašina i Careva džamija.
Prvi fragmenti Aladže pronađeni su 2004. godine, zajedno s ostacima tijela ubijenih Bošnjaka, u masovnoj grobnici na obali Drine. Od tada do 2014. godine, kada su zvanično počeli radovi na rekonstrukciji i ponovnoj izgradnji džamije, Islamska zajednica u BiH, tačnije Vakufska direkcija IZBiH, se aktivno pripremala za njenu obnovu.
Aladža je ponovno sagrađena prvenstveno uz podršku Generalne direkcije vakufa Republike Turske, koja je finansirala sve radove njene izgradnje, zatim ambasade Sjedninjenih Američkih Država (SAD) u BiH, Komisije za očuvanje nacionalnih spomenika, IRCICA, te brojnih drugih. Džamija je rekonstruisana po ugledu na originalnu Aladžu.
Specifičnost zidnih dekoracija
Kada je riječ o istorijatu džamije Aladže o tome su dostupni brojni podaci i informacije, no ono što je možda manje poznato jesu same karakteristike ove impozantne građevine. Najvažnija odlika Aladže je ono što ona zapravo nosi u svom imenu, a to su zidne dekoracije, islikane jarkim bojama.
Još uvijek su sačuvani snimci dekoracija koje su također činile izuzetnu vrijednost ovog objekta, izuzetnu vrijednost kaligrafskih ispisa koji su se u trijemu pojavljivali kroz cijelu trajnost njenog postojanja.
Glavna je prekrivena olovnim limom, prečnika je 11 metara, a tjeme joj doseže visinu od 19,85 metara. Osam manjih prozora smješteno je ispod same kupole. Po pet prozora sa svake strane džamije osvjetljava njenu unutrašnjost. Fasada je zidana lijepo obrađenim blokovima kamena, a kameni zidovi debeli su 110 centimetara.
Kada je riječ o munari, ona ima 14 strana i visoka je 36 metara. Na vrhu munare je alem s tri jabuke. Šerefa, mala galerija za mujezina, okružena je sa 14 kamenih korkaluka (parapeta) koji su povezani gvozdenim klamfama.
Ljepotom Aladže oduševljen bio i Evlija Čelebija
Ljepotom džamije Aladža oduševljeni su mnogi njeni posjetioci, međi kojima je i čuveni osmanski putopisac Evlija Čelebija, koji je Foču posjetio 1664. godine, nešto više od jednog stoljeća nakon što je džamija podignuta. Tom prilikom je, očaran ljepotom ove građevine, kod ulaza u džamiju, na jednoj ploči zapisao: “Putovao sam i u mnoge gradove dohodio, ali ovakvo mjesto još nisam vidio.”
O posebnosti i ljepoti džamije Aladža pisao je istoričar umjetnosti Andrej Andrejević (1931-1991), nekadašnji profesor na Katedri za historiju umetnosti Filozofskog fakulteta u Beogradu.
Andrejević je 1970. godine odbranio magistarski rad na temu “Aladža džamija u Foči”, a potom, 1980. godine, i doktorsku disertaciju pod naslovom “Islamska monumentalna umetnost 16. veka u Jugoslaviji”.
Andrejević smatra da je džamija Aladža imala znatnog uticaja pri gradnji kasnijih spomenika islamske umjetnosti na prostoru bivše Jugoslavije.
“Raskošna dekorativna plastika, koja se u unutrašnjosti džamije prožimala na mihrabu, minberu i mahfilu, svojom ljepotom i bogatstvom se izdvaja među svim ostalim spomenicima na prostoru tadašnje Jugoslavije. Reprezentativni mihrab po svojim dimenzijama i lepoti klesanog ukrasa nema premca na našem tlu”, napisao je Andrejević.
